Op sociale media blink ik uit door mijn afwezigheid. Mijn Facebook account check ik zo weinig dat ik al zwangerschapsaankondigingen van goede vrienden heb gemist. Ja, al meer dan 1 keer gebeurd. Oeps. Ik ben lid van heel wat WhatsApp groepen, maar die staan allemaal ingesteld op mute. Zo krijg ik geen melding bij nieuwe berichten, en zo komt het dat ik in zeven haasten vertrek naar een voetbalmatch die al enkele uren afgelast is. Voor deze blog heb ik een Twitter-account aangemaakt, maar ik ben blijven steken na 1 of 2 tweets. Ook mijn présence op Instagram is niet veel soeps: met 5 posts op 4 maanden tijd is mijn profiel lichtjaren verwijderd van influencer-status. LinkedIn is het enige kanaal dat ik echt probeer te volgen omdat daar veel inspiratie te rapen valt voor het werk.

Ik weet het, dit klinkt als een technofobe dinosaurus die mentaal is blijven steken ergens halverwege de jaren 2000. Ik pleit onschuldig. Ik durf ook te beweren dat ik geen onhandige kluns ben die moeite heeft om dit soort apps te installeren en te gebruiken. En ik ben al zeker niet onverschillig tegenover de levens van de mensen rondom mij. Ik heb sociale media uitgeprobeerd, verschillende keren zelfs, en ik maak bewust de keuze om ze niet meer actief op te volgen. Ik weet dat ik zo heel veel interessante info en zelfs kansen mis. Die nadelen neem ik erbij, want ik krijg er 3 grote voordelen voor in de plaats.

1. Meer tijd

In de periodes dat ik wel actief sociale media gebruikte sloop daar altijd veel meer tijd in dan op het eerste gezicht leek. Even 5 minuten checken werd al snel 30 minuten scrollen. Op zich niet veel, maar alles samen telde het wel op en heel wat vrije momenten werden daarmee gedood. Dat maakte dat ik niet naar een boek greep, minder gauw mijn loopschoenen aantrok en al zeker geen tijd meer over had voor een project als deze blog.

Blijkbaar ben ik hier niet alleen in. Ik hoor en lees dat heel wat mensen meer dan een uur per dag spenderen aan sociale media, en blijkbaar zijn die platformen zelfs zo gebouwd dat je er zoveel mogelijk tijd doorbrengt. Een soort verslavende technologie, met andere woorden.

2. Meer focus

Mijn ervaring was dat sociale media niet alleen veel tijd in beslag namen, maar dat ze dit ook op een heel versnipperde manier deden. 5 minuten hier, 20 minuten daar, tussendoor nog snel even checken. Het gaf mij het gevoel van continu een soort ruis op de achtergrond te hebben. Er was altijd wel een post of een update die nog ergens in mijn hoofd ronddwarrelde, en mijn tijd werd opgekapt in mini-brokjes. Ik hield daar niet zo van omdat het serieus knabbelde aan mijn vermogen om me voor een lange periode volledig op iets te concentreren. Daarnaast was het ook wel eens een stoorzender in mijn gezinstijd.

Ook op dit vlak weet ik nu dat ik niet alleen ben. Sociale media brengen ons in een modus waar we van de ene afleiding naar de andere hoppen, en hebben daardoor effectief een negatieve impact op onze aandachtsspanne. Interessante boeken over dit topic zijn Digital Minimalism en The Glass Cage. Nog op mijn leeslijst: Social Media and Your Brain.

3. Meer rust

Dat gevoel van ruis, ik had daar last van. Naast een verminderde concentratie bracht het ook onrust in mijn hoofd. Het was moeilijk om me mentaal te deconnecteren van die constante stroom aan berichten. Ik kan niet zeggen dat ik er compleet gestresst van werd, maar ik merkte wel een tikkeltje meer spanning, wat minder geduld en net iets meer last om in slaap te vallen. Genoeg voor een onaangenaam gevoel.

Dit alles samen heeft me overtuigd dat sociale media waarschijnlijk fantastisch zijn, maar dat ik er niet voor gemaakt ben. Of misschien is het andersom, en zijn de sociale media niet gemaakt voor mij? Wie weet timmert er in Silicon Valley, op dit eigenste moment, een team aan een fantastische app die absoluut geknipt is voor mij. Tot het zover is hou ik het voorlopig toch maar bij de hashtag #JoyOfMissingOut ?.

Image by Clker-Free-Vector-Images from Pixabay